Schoorlse activisten maken een verhelderende film over biomassa

De film laat het prachtige bos zien, dat komende maand tegen de vlakte gaat!
Teken de petitie

Doorbraak in inzichten rond grootschalige kap?

Stoppen met kappen, eisen een groot aantal natuurorganisaties. Ze benoemen tegelijk ook de krachten die deze stap tegenhouden.
Eindelijk worden onze argumenten overgenomen door een aantal natuurorganisaties: de aanzuigende werking van het verstoken van biomassa in grote centrales en voor privé stook van hout in houtketels wordt erkend:

“De groeiende vraag naar hout als biomassa voor energieproductie”, zei Urgenda-directeur Marjan Minnesma vrijdag met bedrukt gezicht. Energiecentrales en ketels verbranden grote volumes houtbrokjes, om elektriciteit en warmte te genereren. Ze souperen al het kaphout van Staatsbosbeheer al op. Ondertussen willen provincies huizen aardgasvrij maken met warmte uit houtketels. “Dat is best een groot gevaar”, aldus Minnesma.

Het probleem van de herstelperiode van bossen voordat zij weer echt flink CO2 opnemen wordt benoemd:

Op papier telt houtverbranding ook als duurzame energie, getuige de ‘groene’ subsidie ervoor. Maar dit is wetenschappelijk omstreden. Pas als jonge aanwas terug groeit, ter compensatie van bomenkap, is bio-energie klimaatneutraal. Minnesma: “Die tijd hebben we niet bij het klimaatprobleem.”

De aanzuigende werking:

Van de biomassavraag gaat een “zuigende kracht” uit voor kaalslag, zei de gezaghebbende bos-expert Jaap Kuper vrijdag in Den Haag bij de presentatie van het plan. De handel in kaphout is volgens hem normaal geworden onder bosbeheerders. Hierdoor sneuvelen gezonde bomen en krijgt jong loof geen kans, aldus Kuper.

bron artikel: Trouw 13-04-2019

Over het alternatief  van "bossen slachten" (grootschalige kaalslag zoals nu) naar "bossen melken"  (bossen regelmatig uitdunnen), zoals Kuper voorstelt hebben wij wel de nodige twijfel. Niet omdat uitdunnen niet op een verantwoorde wijze mogelijk zou zijn (bijvoorbeeld met paarden in plaats van ecosystemen vernietigende grote machines), maar omdat een verantwoorde bescheiden kap tot nu toe geen bestaande praktijk is en "uitdunnen" vaak als eufemisme wordt gebruikt (er blijven een paar bomen staan) voor feitelijke kaalslag. We vertrouwen SBB en Natuurmonumenten gewoon niet meer.

Eenzame boomstronk tekent oorlog om het bos

In de Volkskrant van 09-04-2019 een artikel over de boskap in Nederland. 

Eenzame boomstronk tekent oorlog om het bos

Centraal punt: hoe het mogelijk is dat er in Nederland  zoveel bos wordt gekapt, terwijl dat zelfde bos zo'n belangrijke rol kan spelen in de klimaatproblematiek.
N.b Nederland is in Europa na Ierland en IJsland het land met de minste bos.
Aanvulling: In het artikel 'Eenzame boomstronk tekent oorlog om het bos' (Ten eerste, 8 april, pag. 14) werd gesteld dat Nederland in de periode 2013-2017 ruim drieduizend hectare bosoppervlak is kwijt geraakt. Dat moet zijn: 5400 hectare...


In de Trouw vandaag: Natuurmonumenten stopt met het kappen van bomen
Het artikel roept de suggestie op dat de Natuurmonumenten nog steeds gelooft dat als ze het maar beter uitleggen mensen wel overtuigd kunnen worden. De stop is slechts tijdelijk om de gemoederen wat te bedaren, lijkt het.

Daarom is het opiniestuk dat ook vandaag in de NRC verscheen van de hand van Maria Quist ook van zo'n groot belang :  Stop de moord op ons bos  Ook Quist werkte net als Frits van Beusekom die al eerder de ontwikkelingen bekritiseerde bij Staatsbosbeheer en daarnaast ook bij Natuurmonumenten. Het is een heel scherp, warm en duidelijk pleidooi tegen het bestaande maakbaarheidsdenken:

Naast de moedeloos makende kaalgekapte en kapotgereden voormalige bospercelen staan als schaamlap informatieborden die juichend melden dat hier wordt gewerkt aan topnatuur met een „nieuwe toekomst voor planten en dieren”.
Had je vroeger de illusie van uitgestrekt bos, waar je genoot van de intieme beslotenheid van het groen, de geuren en geluiden, daar kun je nu kilometers ver kijken, tussen stobben en staken, met altijd wel auto’s in de verte. Duizenden hectares bos, ontsnapt aan ontginning, ruilverkaveling en bebouwing, het leefgebied voor talloze soorten planten en dieren, van mossen, varens, paddenstoelen, reptielen, insecten, vogels, vossen en herten en dassen, zijn letterlijk voor de bijl gegaan.

Dat Maria spreekt van ons bos is van groot belang; als we ons zelf als deel van het bos ervaren, worden wij  ook van onze habitat  beroofd. Het gaat niet  om een verzameling bomen, maar om een toevluchtsoord uit een door menselijk ingrijpen vaak vernielde, lelijke en giftige omgeving.

Je hoort vaak dat het dom is om bomen te kappen in tijden van klimaatbeheersing, en dat bodemverstoring droogte veroorzaakt. Wat nog onvoldoende belicht bleef, is de vernietiging van bestaande levensgemeenschappen. Een bos is niet zomaar een stel bomen bij elkaar. Het is één organisch geheel, langzaam en subtiel gegroeid. Een bos is een verwevenheid van levende organismen, verbonden en van elkaar afhankelijk. Een bezit om te koesteren en je verantwoordelijk voor te voelen.

Ze beschrijft het failliet van het maakbaarheidsdenken:

Natuurlijke processen en ‘biodiversiteit’ laten zich niet afdwingen. Tussen de boomstronken zijn de jonge heidescheuten inmiddels ruimschoots ingehaald door aangewaaide zaailingen van omringende bomen en struiken. Een leger vrijwilligers, schoolkinderen, padvinders en bewoners van penitentiaire inrichtingen zijn, met machinale ondersteuning, ingezet om het bos eronder te houden .

Uit haar artikel spreekt de liefde voor de natuur die we zo missen bij de huidige managers van de natuur.  Het verlies van schoonheid op tientallen plekken in onze dagelijkse omgeving, dat verlies voelt zij ook:

Alles wat leeft, gedijt het best bij liefde, waardering, aandacht en rust, zodat alle leven zich naar zijn aard kan ontwikkelen en tot bloei kan komen. Deze instelling, waar natuurbescherming ooit mee van start ging, is verreweg te prefereren boven het huidige maakbaarheidsdenken. 

Trouw artikel , meldpunt bomenkap en landelijke petitie

Opnieuw een artikel in Trouw over de dramatische boskap van de afgelopen 5 jaar. Eindelijk is het in de mainstream media doorgedrongen. Het begint met bioloog Frits van Beusekom die zijn voormalige werkgever Staatsbosbeheer aan de schandpaal nagelt: “Staatsbosbeheer kapt zijn eigen draagvlak weg door onnodig grote stukken bos om te zagen” Hij benoemt dat al jaren talrijke plaatselijke groepen zeer gefrustreerd  de noodklok luiden zonder gehoor te vinden. Erg herkenbaar voor ons.
Het bestaan van een landelijk meldpunt bomenkap wordt gemeld en dat op beternatuurbeleid de landelijke petitie voor een beter bosbeleid is gestart. Nog maar 15.000 handtekeningen. Dat moeten er minstens een miljoen worden. Dus  geef het door aan vrienden en bekenden en vergeet zelf niet te tekenen!

Bescherm het bos tegen de ecologen

In samenhang met een programma van Monitor verscheen in de Volkskrant een artikel over de ontbossing in Nederland.
Op basis van een bepaald landschapsideaal worden er ongelooflijk veel bomen gekapt, zo schrijft Teun van de Keuken. De gewenste natuur voldoet echter niet aan de verwachtingen en we komen zo steeds meer in een situatie terecht dat er alsmaar massaal  en ongewenst ingegrepen moet worden in het landschap.

Misschien is dit wel een naïeve manier van tegen deze ontwikkelingen aankijken, hoe goed het ook is dat deze ontwikkelingen gemonitord worden. Wellicht is er eerder zo dat Staatsbosbeheer een groot economisch belang heeft bij grootschalige kap (en het vangen van Europese subsidies voor landschapsontwikkeling) en dat het gewoon om het geld gaat, om de omzet. Dat wij minder van het landschap kunnen genieten; dat de opvang van CO2 ernstig gereduceerd wordt door verdwijnende grote bomen, dat  hout bij gestookt wordt in grote centrales; dat er subsidie is op palletkachels, en dat door al deze ontwikkelingen bij elkaar dat de luchtkwaliteit alsmaar verder achteruit gaat, ja , jammer dan.

Nauurmonumenten de grote ontbosser

Ingezonden brief aan De Volkskrant 16 juni 2012

De grote ontbosser
Natuurmonumenten deelt prijzen uit voor de groenste Kamerleden (Binnenland, 13 juni). En ja, dat zijn Kamerleden van partijen die Natuurmonumenten in haar beleid van ontbossing steunen. Want hoe groen is Natuurmonumenten zelf? Wij hebben onze mond vol van de ontbossing elders in de wereld. Hier in Nederland is Natuurmonumenten de grote ontbosser. In hoog tempo is Natuurmonumenten Nederlands bos (de natuurlijke staat van grote delen van ons land) aan het vervangen door parklandschappen die hier niet duurzaam voorkomen en in de natuur geen schijn van kans hebben. Met ecologische onzin argumenten worden onze bossen vervangen door heidevelden en zandverstuivingen. Beide landschappen zijn ontstaan door toedoen van de mens en waren ecologische rampen. Massale kap en overbegrazing zorgden voor niet-Nederlandse landschappen. En juist die landschappen worden nu op grote schaal nagemaakt. Het voordeel voor Natuurmonumenten is het eigenbelang. De natuur laat van de parklandschappen geen spaan heel. En dus moeten met veel (Europese) subsidies de landschappen tegen de natuur beschermd worden. Natuurmonumenten blijft er groot door. De verliezer is de natuur. Welke politieke partij gaat zich uitspreken tegen deze vernieling van de natuur, gaat zich verzetten tegen de afbraak door Natuurmonumenten? Dan maar geen prijs van Natuurmonumenten.

Paul Baken, Margriet Timmermans, Groesbeek, Actiegroep Red ons bos

Welkom burgemeester Keereweer!

De nieuwe Burgemeester van Groesbeek, de heer Keereweer, heeft een flinke uitdaging.

Niet alleen vanwege de bekende problemen als de gemeentelijke herindeling en het centrumplan.

Burgemeester Keereweer heeft zich al eerder met Groesbeek en zijn voorheen prachtige omgeving bemoeid.

Onze nieuwe burgemeester vond dat het Groesbeekse bos moest verdwijnen. Nee, niet na inspraak door de bewoners van ons dorp. 10 jaar voorbereiding in achterkamertjes resulteerden in het plan Heiderijk waar uiteindelijk zo´n 300 ha natuur moet verdwijnen voor een kunstmatig aangelegd parkje. Zo’n aangelegd parkje kan in de natuur niet bestaan.

Met simpel aantoonbare niet juiste verhalen als “het is hier altijd heide geweest” en “voor elke gevelde boom wordt er een herplant” is geprobeerd om achteraf het plan te rechtvaardigen.

Tevergeefs, een ruime meerderheid van de omwonenden bleef tegen de natuurvernieling.

De heer Keereweer was, als een van de stuurgroepleden van Heiderijk, een van de drijvende krachten op de achtergrond achter deze vernieling van onze natuur.

Diezelfde stuurgroep die beloofde dat we inspraak zouden krijgen hoe onze leefomgeving uit gaat zien, maar dat niet waarmaakte. Toen de inspraak vorm werd gegeven bleken alleen voorstanders van het plan welkom te zijn in de klankbordgroep.

Dezelfde stuurgroep die niet reageert op berichten van ons, die niet communiceert met hen die de dwaze Heiderijk plannen niet wensen.

Meneer Keereweer heeft wat goed te maken. Nu kan hij herstellen wat hij eerder heeft kapot gemaakt. Hij kan zich gaan inzetten vóór de Groesbeekse natuur en herstel van ons bos.

Hij kan goed maken wat hij eerder heeft nagelaten. Hij kan nu wel gaan communiceren met bewoners over onze leefomgeving.

Meneer Keereweer heeft een enorme uitdaging!